2G
Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.2G ialah singkatan untuk "teknologi telefon wayarles generasi kedua". Perbezaan utamanya dengan sistem-sistem telefon bimbit yang dahulu (kini digelar 1G) adalah bahawa 2G mempergunakan isyarat digital manakala 1G menggunakan isyarat analog. Perkhidmatan 2G seringnya dirujuk sebagai Perkhidmatan Komunikasi Peribadi (PCS: Personal Communications Service) di Amerika Syarikat.
[sunting] Piawai teknologi 2G
Bergantung kepada jenis pemultipeksan yang digunakan, piawai teknologi 2G boleh dibahagikan kepada:
- Piawai berasaskan TDMA: Merangkumi GSM (berasal dari Eropah tetapi kini digunakan di seluruh dunia), iDEN, IS-136 (juga dikenali sebagai D-AMPS), dan PDC (hanya digunakan di Jepun); dan
- Piawai berasaskan CDMA: Termasuk IS-95 (juga dikenali sebagai cdmaOne) yang biasanya dirujuk secara mudah sebagai CDMA di Amerika Syarikat.
Mempergunakan isyarat digital untuk menghubungkan telefon bimbit dengan menara sel dapat meningkatkan muatan sistem menerusi dua cara yang utama:
- Pemampatan dan pemultipleksan data suara digital yang lebih berkesan melalui berbagai-bagai CODEC, berbanding dengan pengekodan suara analog; ini membenarkan lebih banyak panggilan dibuat dengan jumlah lebar jalur radio yang sama.
- Pengurangan pancaran kuasa radio dari telefon bimbit yang menyebabkan sel dapat dikecilkan lagi, dengan lebih banyak sel dapat dimasukkan ke dalam ruang yang sama.
Antara kelebihan panggilan telefon bimbit digital ialah pemasangan telinga melalui pengimbas radio tidak begitu mudah. Penggunaan isyarat digital juga membenarkan pengenalan perkhidmatan data digital seperti SMS dan e-mel.
[sunting] Kelemahan
Kelemahan sistem 2G yang utama termasuk:
- Di kawasan terpencil, isyarat digital yang lebih lemah tidak berupaya mencapai menara sel.
- Berbeza dengan sistem analog, sistem digital mempunyai lengkung pereputan yang bercerancang. Walau bagaimanapun, ini memberikan kedua-dua kelebihan dan kelemahan. Di bawah keadaan yang baik, sistem digital akan berbunyi lebih baik daripada sistem analog, tetapi ia akan gagal sama sekali apabila keadaan bertambah buruk.
- Berbeza dengan sistem analog, sistem digital tidak boleh mempunyai dua atau lebih "klon" telefon bimbit yang memiliki nombor telefon yang sama. Sedangkan ini dapat mencegah penipuan, pengklonan dapat memberikan kelebihan dalam sesetengah keadaan yang sah. Misalnya, seseorang boleh membuat salinan sandar untuk telefon bimbitnya sebagai langkah keselamatan kalau-kalau adanya kerosakan atau kehilangan. Selain itu, dia juga boleh memasang telefon bimbit yang kedua secara tetap di dalam keretanya atau di bengkel terpencil. Dengan sistem digital, ini tidak lagi mungkin.
- Sedangkan panggilan digital biasanya tidak mempunyai elektrik statik dan hingar latar, pemampatan kehilangan yang digunakan oleh CODEC akan mengakibatkan pengurangan julat bunyi yang disampaikan. Dengan kata yang lain, kualiti nada suara seseorang yang bercakap ke dalam telefon bimbit digital akan dikurangkan walaupun suaranya adalah lebih jelas kepada penerima.
Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.
2G ialah singkatan untuk "teknologi telefon wayarles generasi kedua". Perbezaan utamanya dengan sistem-sistem telefon bimbit yang dahulu (kini digelar 1G) adalah bahawa 2G mempergunakan isyarat digital manakala 1G menggunakan isyarat analog. Perkhidmatan 2G seringnya dirujuk sebagai Perkhidmatan Komunikasi Peribadi (PCS: Personal Communications Service) di Amerika Syarikat.
[sunting] Piawai teknologi 2G
Bergantung kepada jenis pemultipeksan yang digunakan, piawai teknologi 2G boleh dibahagikan kepada:- Piawai berasaskan TDMA: Merangkumi GSM (berasal dari Eropah tetapi kini digunakan di seluruh dunia), iDEN, IS-136 (juga dikenali sebagai D-AMPS), dan PDC (hanya digunakan di Jepun); dan
- Piawai berasaskan CDMA: Termasuk IS-95 (juga dikenali sebagai cdmaOne) yang biasanya dirujuk secara mudah sebagai CDMA di Amerika Syarikat.
- Pemampatan dan pemultipleksan data suara digital yang lebih berkesan melalui berbagai-bagai CODEC, berbanding dengan pengekodan suara analog; ini membenarkan lebih banyak panggilan dibuat dengan jumlah lebar jalur radio yang sama.
- Pengurangan pancaran kuasa radio dari telefon bimbit yang menyebabkan sel dapat dikecilkan lagi, dengan lebih banyak sel dapat dimasukkan ke dalam ruang yang sama.
[sunting] Kelemahan
Kelemahan sistem 2G yang utama termasuk:- Di kawasan terpencil, isyarat digital yang lebih lemah tidak berupaya mencapai menara sel.
- Berbeza dengan sistem analog, sistem digital mempunyai lengkung pereputan yang bercerancang. Walau bagaimanapun, ini memberikan kedua-dua kelebihan dan kelemahan. Di bawah keadaan yang baik, sistem digital akan berbunyi lebih baik daripada sistem analog, tetapi ia akan gagal sama sekali apabila keadaan bertambah buruk.
- Berbeza dengan sistem analog, sistem digital tidak boleh mempunyai dua atau lebih "klon" telefon bimbit yang memiliki nombor telefon yang sama. Sedangkan ini dapat mencegah penipuan, pengklonan dapat memberikan kelebihan dalam sesetengah keadaan yang sah. Misalnya, seseorang boleh membuat salinan sandar untuk telefon bimbitnya sebagai langkah keselamatan kalau-kalau adanya kerosakan atau kehilangan. Selain itu, dia juga boleh memasang telefon bimbit yang kedua secara tetap di dalam keretanya atau di bengkel terpencil. Dengan sistem digital, ini tidak lagi mungkin.
- Sedangkan panggilan digital biasanya tidak mempunyai elektrik statik dan hingar latar, pemampatan kehilangan yang digunakan oleh CODEC akan mengakibatkan pengurangan julat bunyi yang disampaikan. Dengan kata yang lain, kualiti nada suara seseorang yang bercakap ke dalam telefon bimbit digital akan dikurangkan walaupun suaranya adalah lebih jelas kepada penerima.
3G (Generasi Ketiga)
Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.
Teknologi ini juga memberi perkhidmatan tanpa batasan seperti tayangan televisyen, pertunjukan multimedia, persidangan video langsung, pelayaran laman sesawang, e-mel, dan pemesanan segera. Telefon 3G lebih nipis, kecil dan menarik yang dilengkapi kamera dan video berkembar kini dilengkapi alat pejabat kecil yang membenarkan pengguna menyambungkan secara langsung dengan e-mel mereka.
Dilancarkan lebih dahulu di Jepun dan Korea Selatan, lebih daripada 50% pelanggan telefon bimbit di kedua-dua negara itu menggunakan 3G. Bagaimanapun, antara 3 bilion langganan telefon bimbit di seluruh dunia, hanya 6.7% menggunakan 3G. Menurut Persatuan Pembekal Telefon Bimbit Sejagat, 100 buah rangkaian 3G telah beroperasi di 40 buah negara, menjelang akhir tahun 2005. Di Malaysia, syarikat Ericsson Malaysia merupakan syarikat yang pertama membawa konsep 3G ini. Demonstrasi 3G tersebut yang dilakukannya pada tahun 1998 menunjukkan pelbagai fungsi 3G, dan van 3G digunakan sebagai langkah untuk mempromosikan teknologi ini.
Isi kandungan[sorok] |
[sunting] Ciri utama teknologi 3G
Ciri teknologi telefon bimbit 3G yang terutama adalah bahawa ia boleh menyokong lebih banyak pelanggan (khususnya di kawasan bandar) serta juga kadar data yang lebih tinggi pada kos tokokan yang lebih rendah, berbanding dengan 2G. 3G mempergunakan lebar pembawa saluran .6 MHz untuk menghantar kadar data serta muatan yang jauh lebih tinggi, berbanding dengan rangkaian 2G. Ia juga membenarkan penghantaran 384 kbit/s untuk sistem telefon bimbit dan 2 Mb/s untuk sistem pegun. Para pengguna 3G boleh menikmati muatan yang lebih besar serta kecekapan spektrum yang lebih baik yang membenarkan mereka mencapai roaming antarabangsa antara berbagai-bagai rangkaian 3G yang berbeza. Telefon bimbit 3G biasanya memiliki kamera, pemain muzik, pemain video, kad pintar (untuk fungsi-fungsi pembayaran), pelayar web, klien e-mel, dan sebagainya. 3G berbeza dengan rangkaian IEEE 802.11 (Wi-Fi rumah yang biasa) yang merupakan rangkaian julat pendek dan lebar jalur tinggi yang dikembangkan, terutamanya untuk data.3G bersandarkan keluarga piawai Kesatuan Telekomunikasi Antarabangsa (ITU) di bawah program Telekomunikasi Telefon Bimbit Antarabangsa, IMT-2000. Melalui piawai IMT-2000, ITU telah menentukan keperluan untuk rangkaian telefon bimbit 3G. Sebuah pertubuhan yang digelar Projek Perkongsian Generasi Ke-3 (3GPP) telah meneruskan kerja tersebut dengan mentakrifkan Sistem Telekomunikasi Telefon Bimbit Sejagat (UMTS), suatu sistem telefon bimbit yang memenuhi piawai IMT-2000. Evolusi sistem 3G akan menuju ke masa hadapan melalui lepasan-lepasan, dengan setiap lepasan memperkenalkan ciri-ciri yang baru. IMT-2000 terdiri daripada enam antara muka radio:
- W-CDMA
- CDMA2000
- TD-CDMA / TD-SCDMA
- UWC (seringnya dilaksanakan dengan EDGE)
- DECT
- WiMAX Telefon Bimbit.
- Lapisan teratas ialah lapisan perkhidmatan yang membekalkan perkhidmatan yang pantas serta lokasi terpusat.
- Lapisan pertengahan ialah lapisan kawalan yang membantu mempertingkatkan tatacara-tatacara serta juga membenarkan muatan rangkaian diperuntukkan secara dinamik.
- Lapisan terbawah ialah lapisan kesalinghubungan yang membenarkan sebarang teknologi penghantaran dipergunakan dan lalu lintas suara dipindahkan melalui ATM/AAL2 atau IP/RTP.
[sunting] Piawai 3G
Teknologi 3G sepatutnya merupakan satu piawaian dunia, tetapi kini telah berpecah kepada tiga.[sunting] UMTS (W-CDMA)
UMTS ( Universal Mobile Telephone System ) atau Sistem Telefon Bimbit Universal berasal daripada teknologi W- CDMA dan merupakan jawapan kepada negara yang lebih menggunakan GSM. Sistem ini berpusat di Eropah. UMTS diurus oleh 3GPP, organisasi yang turut menguruskan GSM, GPRS, dan EDGE.[sunting] CDMA2000
CDMA2000 adalah lanjutan kepada 2G CDMA standard IS-95. CDMA2000 berfungsi di luar zon GSM di Amerika Syarikat, Jepun dan Korea. CDMA2000 diuruskan oleh 3GPP2, satu syarikat berasingan dengan 3GPP.[sunting] TD-SCDMA
TD-SCDMA ialah standard 3G terbaru yang dibangunkan dengan kerjasama Siemens bersama syarikat China, Datung. Kedua-dua syarikat ini akan melancarkan sistem ini pada tahun 2005.[sunting] Kelemahan 3G
Walaupun 3G telah berjaya diperkenalkan di banyak negara, sebilangan isu masih diperdebatkan oleh para pembekal dan pengguna 3G:- Yuran input yang mahal untuk perkhidmatan 3G;
- Banyak perbezaan antara syarat-syarat pelesenan;
- Banyak hutang yang kini masih ditanggung oleh syarikat-syarikat telekomunikasi dan oleh itu, menyulitkan mereka membina infrastruktur yang diperlukan oleh 3G;
- Kekurangan bantuan daripada negara-negara anggota kepada para operator yang mengalami masalah kewangan;
- Perbelanjaan telefon 3G yang tinggi;
- Kekurangan pemindahan pengguna telefon bimbit daripada perkhidmatan 2G ke perkhidmatan 3G;
- Kekurangan liputan kerana 3G masih merupakan sebuah perkhidmatan yang baharu;
- Kekurangan keperluan untuk menggunakan perkhidmatan suara dan data 3G bagi peranti pegang tangan;
- Penelanan kuasa elektrik yang tinggi.
[sunting] 3G dan spekulasi teknologi
Lesen 3G dan spektrum radio dilelong di Eropah pada 1990-an. Mempercayai teknologi baru ini, syarikat syarikat telekomunikasi Eropah membelanjakan melebihi €109 bilion untuk lesennya, dan lebih kurang €200 bilion lagi dibelanjakan untuk peralatan dan pemasaran.Apabila teknologi 3G gagal mendapatkan keuntungan, pelabur dibebani dengan lesen yang tidak berharga dan hutang yang berlambak. Banyak syarikat menganggap 3G sebagai satu kegagalan, dan sesetengah mereka cuba berbincang dengan kerajaan berkenaan perlesenan tersebut.
4G
Dari Wikipedia bahasa Indonesia, ensiklopedia bebas
| Standar Telepon genggam |
| 0G: ARP |
| 1G |
| 2G |
| 2.5G: GPRS |
| 2.75G: EDGE |
| 3G |
| 3.5G |
| 4G |
Teknologi 4G adalah istilah serapan dari bahasa Inggris: fourth-generation technology. Istilah ini umumnya digunakan untuk menjelaskan pengembangan teknologi telepon seluler.
Daftar isi[sembunyikan] |
[sunting] Sejarah
Perkembangan teknologi nirkabel dapat dirangkum sebagai berikut:- Generasi pertama: hampir seluruh sistem pada generasi ini merupakan sistem analog dengan kecepatan rendah (low-speed) dan suara sebagai objek utama. Contoh: NMT (Nordic Mobile Telephone) dan AMPS (Analog Mobile Phone System).
- Generasi kedua: dijadikan standar komersial dengan format digital, kecepatan rendah - menengah. Contoh: GSM dan CDMA2000 1xRTT.
- Generasi ketiga: digital, mampu mentransfer data dengan kecepatan tinggi (high-speed) dan aplikasi multimedia, untuk pita lebar (broadband). Contoh: W-CDMA (atau dikenal juga dengan UMTS) dan CDMA2000 1xEV-DO.
PENERANGAN YANG CUKUP PADAT DAN BAIK
BalasPadam